هر کس که در شافهاوزن زندگی میکند، از مناسبات قابل درک، کیفیت بالای زندگی، خانههای زیبا، گردشگاههای نزدیک به خانه و برنامههای ورزشی و فرهنگی که ارائه میشوند، برخوردار است. شافهاوزن، به عنوان شمالی ترین کانتون کشور سوئیس، طولانی ترین مرز (82 درصد از 185 کیلومتر) را با کشور آلمان دارد که از آنجا به ایالت بادن وورتمبرگ منتهی میشود. 1740 عدد نشانگر مرزی، کانتون را احاطه کرده اند. به همین جهت، مقامات دولتی تماسهای باز و سازنده خود را نه تنها با کانتونهای همسایه، بلکه با همسایه آلمانی خود نیز برقرار و حفظ می نمایند.
کانتون به سه منطقه جدا از یکدیگر تقسیم شده است که همه آن منطقه در شمال رود راین قرار دارند. بخش اصلی از قسمت خمیدگی رود راین در شافهاوزن و نویهاوزن در راینفال در کلِتگاو شروع و تا راندن گبیت و مناطق کوهستانی ریات گسترش می یابد. در شرق آن شتاینر تسیپفل قرار دارد. جایی که دو دهکده بوخبرگ و رودلینگن در کنار مصب رودخانه اونترزِ و در جنوب غربی کانتون قرار گرفتهاند.
مناظر اطراف شافهاوزن در جوار ارتفاعات سوئیس قرار گرفته است. تپهها و درههای کوچک آن متعلق به دوران ژوراسیک هستند که نشانگر حرکت یخچالهای طبیعی در دوران اخیر عصر یخ میباشند.
منظره طبیعی آن بسیار گوناگون است، بویژه آنکه از رود راین و جریان آن رودخانه تأثیر گرفته و در نتیجه مناطق بزرگ جنگلی، مزارع گسترده و تاکستانهایی که با دقت بسیار نگهداری و مراقبت میشوند را ایجاد نموده است.
مساحت کانتون به وسعت 298 کیلومتر مربع و برابر با0,7% درصد خاک سوئیس است. بیش از 84000 نفر در 26 بخش این کانتون زندگی میکنند که شامل 1 درصد کل جمعیت سوئیس را تشکیل میدهد.
شافهاوزن کوچک ترین کانتون کشور سوئیس میباشد.
با مهاجرت آلِمانها به این منقطه، منطقه شافهاوزن بوجود آمد. باقی ماندههای آلِمان ها که در تمامی این بخش از کانتون به دست آمدهاند، متعلق به قرن 7 میلادی میباشند. اما بزرگ ترین مهاجرت آلِمانها که در عصر رومیها صورت گرفته، به شلایتهایم و اشتاین آم راین بوده است. پس از سال 1000 میلادی، زندگی اقتصادی، بویژه در این منطقه کشاورزی، شکوفا شد. در اواخر قرن 11 ارتباط با راین اهمیت بیشتری پیدا میکند. ضرب سکه و جواز کسب در شافهاوزن و اشتاین آم راین و بویژه رشد سریع شهر شافهاوزن گواه بر فعالیت های کسب و کار در این منطقه است. با ایجاد وقفه در مهمترین راه آبی بوسیله راینفال، مردم شافهاوزن با کار جابجایی کالا و انتقال آنها در اِزای پرداخت کارمزد و گمرک، بهره میبردند. با بوجود آمدن سیستم فئودالی و سلطه بر روستاها و اطراف آن، دولت – شهر قدرتمندی ایجاد شد.
در قرون وسطی، شافهاوزن در میان دو جبهه قدرتهای بزرگ قرار گرفت. برای اظهار استقلال، در سال 1501شافهاوزن به کنفدراسیون پیوست تا مرزهای شمالی را که برج مونوت نیز در کارهای سنگرسازی در آن ساخته شده بود را مستحکم کند که امروز نشانگر این شهر است.
تا اواخر قرن 18 میلادی نمایندگان اتحادیه های کسب و کار شهری بدون محدودیت بر رعیت ها حکومت می کردند. با تحولاتی که در اثر انقلاب فرانسه بوجود آمد، دهقانان به مبارزه پرداخته و خواستار حقوق مساوی و آزادی برابر شهرنشین ها شدند. کانتون و شهر شافهاوزن و همچنین 35 بخش دیگر در قرن 19 میلادی ایجاد شدند.
تا آغاز قرن 19 میلادی، مردم شافهاوزن اساساً از راه کشاورزی، کارهای دستی و کسب و کار زندگی می کردند. اما با به روی کار آمدن پیشاهنگان صنعت، اولین سنگ بنای تحولات عمیق اقتصادی گذاشته شد. شافهاوزن در قرن 19 و 20 میلادی توسعه پیدا کرد تا جایی که امروز مهمترین و معروفت ترین مراکز و شرکت های بیشمار صنعتی در آن قرار دارند.
بین سالهای 50 و 60 میلادی، این منطقه رشد اقتصادی یافت. شرکت های جدیدی به شرکتهای قدیمی مانند گئورگ فیشر، زیگ، آی و اف و سایر شرکتهای نام دار اضافه شدند. تقریباً بیکاری وجود ندارد. برعکس: نیروی کار نایاب است و می بایست از خارج – در آن زمان از ایتالیا- به کشور وارد نمود.
بحران سالهای 90 میلادی، منجر به کاهش شدید محل کار در صنعت گردید. شافهاوزن میبایست از نو موقعیت خود را تشخیص داده و به اقتصاد خود توسعه دهد. با بوجود آمدن شرکتها و مؤسسات جدید و تغییر نوع تولید و کسب، مفهوم ارائه خدمات، بزرگ و مهم میشود. برای شرکتهای بینالمللی، منطقه شافهاوزن منطقهای جالب و نوگرای اقتصادی میشود که میتواند در عرصه جهانی به رقابت بپردازد. در سالهای 90 میلادی، میزان رشد جمعیت که کم شده بود، دوباره افزایش پیدا میکند. بار دیگر شمار مهاجرت افراد از سایر کشورهای جهان و همچنین از کشورهای همسایه آلمان آغاز افزایش می یابد.